Με τις συνθήκες και πάλι να μην είναι κατάλληλες για μακροπρόθεσμα ταξιδιωτικά σχέδια, ακόμη και για αυτά του Σαββατοκύριακου, ξεφεύγουμε και πάλι σε μία ακόμη οικογενειακή πεζοπορία. Στο δάσος της Καισαριανής αυτή τη φορά. Στο κέντρο της Αθήνας βρίσκεται ο Υμηττός. Με πολλά μονοπάτια, αρκετό κόσμο να επισκέπτεται καθημερινά την περιοχή (λογικό) και με πολλά αξιοθέατα και σημεία ενδιαφέροντος. Τα οποία σίγουρα δεν θα βαρεθείς, αφού σε κάθε γωνιά όλο και κάτι θα σου αποσπά την προσοχή.
Αποφασίσαμε να κάνουμε μία κυκλική διαδρομη. Παρκάρουμε κοντά στη Μονή Καισαριανής (όταν λέω κοντά εννοώ γύρω στα 350μ. διότι Κυριακή δύσκολο να βρεις θέση parking), το σημείο αφετηρίας μας, με τελικό προορισμό το αναψυκτήριο Καλοπούλας και μετά πάλι μέχρι το αυτοκίνητο. Μία διαδρομή η οποία μαζί με το χασομέρημα κράτησε 1:30 ώρα. Οπότε, τι λέτε; Πάμε μαζί σε ακόμη μία οικογενειακή πεζοπορία;
Λίγα λόγια για το Δάσος της Καισαριανής
Το ξέρατε ότι το Αισθητικό Δάσος Καισαριανής δεν είναι φυσικό, αλλά τεχνητό δάσος; To δάσος της Καισαριανή λοιπόν δεν χάνεται μέσα στα βάθη των χρόνων. Δημιουργήθηκε εξ’ υπαρχής από την Φιλοδασική Ένωση Αθηνών.
Και για να κάνουμε και λίγο μάθημα ιστορίας. Η δημιουργός του είναι η Καίτη Αργυροπούλου. Ελληνίδα που το μεγάλο μέρος της ζωή της το πέρασε στην Αίγυπτο. Μετά από μία επίσκεψη της στην περιοχή και αντικρίζοντας την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Υμηττός, αποφασίζει να τον σώσει από τον αφανισμό. Τον Δεκέμβριο του 1947, επιχειρεί με λιγοστούς πόρους, λόγω και της δύσκολης εποχής εκείνο τον καιρό για την Ελλάδα, την αναδάσωση των εκτάσεων της περιοχής της Καισαριανής και του Βύρωνα.
Υπάρχει κάπου μέσα στο δάσος και η προτομή της Κάιτης Αργυροπούλου, ως φόρος τιμής για όσα προσέφερε με το μεγάλο της έργο.
Διαβάστε το άρθρο μας – Πεζοπορία στην Πάρνηθα με παιδί, βόλτα με το τελεφερίκ
Δυστυχώς, μετά από αυτό ο Υμηττός έζησε ακόμη πολλά τραγικά γεγονότα, όπως μία πυρκαγιά που κατέστρεψε ένα κομμάτι για χρόνια. Επίσης, τεράστια ζημιά έγινε και με τη καταπάτηση μεγάλου μέρους του δάσους για να φτιαχτεί η πανεπιστημιούπολη και να κοπεί ένα μεγάλο κομμάτι πνεύμονα της Αθήνας, παρά της αντιρρήσεις πολλών την εποχή εκείνη.
Η οικογενειακή πεζοπορία μας ξεκινά από τη Μονή Καισαριανής
Σίγουρα η μονή Καισαριανής αξίζει από μόνης της να της αφιερώσεις πολύ χρόνο. Η μονή χρονολογείται το 1100μ.Χ., την Βυζαντινή περίοδο. Πριν από αυτό τα ευρήματα δείχνουν ότι εκεί βρισκόταν αρχαιολογικός ναός, πιθανώς να ήταν αφιερωμένος στη θεά Αφροδίτη. Την μονή περιβάλλουν πολλά ακόμη ενδιαφέροντα κτίσματα, που σίγουρα αξίζουν κάποια άλλη φορά μία επίσκεψη.
Εμείς ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια από την ανατολική πλευρά της μονής όπου συναντάμε μία πινακίδα, η οποία που μας διηγείτε την ιστορία της δημιουργίας του δάσους της Καισαριανής και μας δείχνει όλα τα πιθανά μονοπάτια που μπορούμε να ακολουθήσουμε. Από εκεί ακολουθούμε τον δρόμο στα δεξιά μας και έπειτα ανεβαίνουμε τα δεύτερα σκαλοπάτια στα αριστερά μας ακολουθώντας την μικρή πινακίδα που λέει “Βοτανικό Μονοπάτι”.
Στην ανατολική πλυρά υπάρχει μια πηγή από την οποία αναβλύζει νερό από το στόμα ενός μαρμάρινου κριαριού. Προσοχή! Υπάρχει ταμπέλα που αναγράφει πως το νερό δεν είναι πόσιμο.
Βοτανικό Μονοπάτι στο Δάσος Καισαριανής
Μόλις μπαίνουμε στο Βοτανικό μονοπάτι, συναντάμε πολύ κόσμο που κάνει πικ-νικ και πολλές παρέες και οικογένειες που απλά κάνουν τον περίπατο τους. Το Βοτανικό μονοπάτι ξεκινά από τους ελαιώνες χαμηλά και καταλήγει μέχρι και τη Καλοπούλα. Από ότι κατάλαβα μπορείς να ακολουθήσεις διάφορα μονοπάτια τα οποία καταλήγουν εκεί, ακολουθώντας πορεία προς ανατολικά.
Παντού στο μονοπάτι υπάρχουν χειροποίητες χρωματιστές ταμπέλες με την ονομασία για κάθε δέντρο ή θαμνο που συναντάμε στο δρόμο μας. Στο τέλος του μονοπατιού οι ταμπέλες είναι λιγότερες και παλιότερες, αλλά είναι κάτι πολύ ευχάριστο να βλέπουμε σε αυτή τη μικρή πεζοπορία την αξιόλογη δουλειά που έχει γίνει για την ενημέρωση μας.
Διαβάστε το άρθρο μας – Πεζοπορία με παιδί : Ποια ηλικία είναι καλή να ξεκινήσουμε
Εκκλησία Αναλήψεως – Η “Τρύπια Εκκλησία”
Καθώς ανηφορίζουμε συναντάμε το μικρό ξωκκλήσι της Ανάληψης ή αλλιως την “τρύπια εκκλησία”. Ονομάζεται έτσι γιατί δεν έχει πόρτα. Είναι ένα κοίλο κτίσμα το οποίο μέσα είναι γεμάτο με εικόνες και τάματα. Είναι πολύ προσεγμένη και σίγουρα την καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου. Πότε δημιουργήθηκε; Ποιός ο σκοπός της; Τι είναι αυτό που την κάνει τόσο ξεχωριστή;
Σε ένα από τα διηγήματα του Α. Παπαδιαμάντη, “Το θαύμα της Καισαριανής”, αναφέρεται σε αυτή την εκκλησία ως “σπηλιά”, με πλήθος κόσμου να έρχεται καθημερινά για να πάρει το θαυματουργό αγίασμα από την πηγή. Και εμείς καθίσαμε λίγη ώρα και κοιτάξαμε αυτή τη σπηλιά με περιέργεια. Όπως και πολλοί άλλοι. Σίγουρα είναι το περίεργο και διάσημο αξιοθέατο στον Υμηττό. Η πηγή βέβαια έξω από την εκκλησία έχει πάρει ένα μωβ χρώμα χωρίς να γνωρίζουμε το λόγο. Επίσης, επειδή έχει αρκετό χώρο και είναι ένα καλό μέρος για να κάνεις μία στάση. Εμείς από εκεί συνεχίζουμε στο ανηφορικό μονοπάτι δεξιά από την εκκλησία για το αναψυκτήριο της Καλοπούλας.
Μονοπάτι με θέα την Αττική
Και κάπου εδώ ο Δημήτρης έχει κουραστεί να περπατάει. Λογικό μιάς και ανέβηκε από το parking κοντά στη Μονή της Καισαριανής μέχρι το ξωκκλήσι της Αναλήψεως μόνος του, περπατώντας. Εξερεύνησε, βρήκε ένα μανιτάρι και ήθελε πολλές φορές να βγεί εκτός μονοπατιού γιατί μάλλον έβρισκε να κάνει κάτι πιο περιπετειώδες.
Για αυτό και εμείς για ακόμη μία φορά είχαμε μαζί μας το σακίδιο πλάτης, στο οποίο και ο Δημήτρης ξεκουράζεται (και για το μπαμπά μας είναι άνετο) και εμείς συνεχίζουμε με την υπόλοιπη πεζοπορία σε ένα πιο σταθερό τέμπο καθώς ο Δημήτρης απολαμβάνει όπως πάντα ήσυχος την διαδρομή. Η διαδρομή έχει κάποια απότομα βραχώδη σημεία. Όμως το μεγαλύτερο κομμάτι της είναι βατό, μέτριας δυσκολίας και μπορεί πολύ εύκολα να ακολουθήσει ένα μικρό παιδί και με λίγο προσοχή από τους γονείς να βγάλει την διαδρομή άνετα.
Διαβάστε το άρθρο μας – Πεζοπορία στον καταρράκτη Ραπεντώσας με παιδί
Σε πολλά σημεία φτάνεις σε ανοίγματα που χαρίζουν το καλύτερο μπαλκόνι με θέα στο λεκανοπέδιο της Αττικής. Αν και θα προτιμούσα η θέα στον ορίζοντα να μην είναι μία αχανής τσιμεντούπολη… τι να κάνω! Στη παρούσα φάση συμβιβάζομαι με αυτό. Δεν θα γκρινιάξω. Επιτέλους μετά από πολύ καιρό είμαστε στο βουνό και απολαμβάνουμε την φύση που μας περιτριγυρίζει.
Αναψυκτήτιο Καλοπούλας και τέλος διαδρομής
Το τέλος της διαδρομής μας έφτασε. Κατηφορίζουμε για το αναψυκτήριο Καλοπούλας και το καταλαβαίνουμε από τον κόσμο και τις ζωηρές φωνές που ακούμε. Εκεί βρίσκεται και μία μικρή τεχνητή λιμνούλα γεμάτη με χρυσόψαρα και νεροχελώνες. Θέλει λίγο προσοχή με μικρό παιδί, γιατί τα ξύλινα προστατευτικά κάγκελα είναι σπασμένα σε αρκετά σημεία και υπάρχει κίνδυνος να πέσει μέσα.
Οικογενειακή Πεζοπορία με μωρό και παιδί, 5 οφέλη απ’τη δραστηριότητα αυτή
Τριγύρω υπάρχουν παγκάκια και πάγκοι πικ-νικ για να κάτσουμε να φάμε το κολατσιό μας και να ξεκουραστούμε. Ξεπιάστηκε και ο Δημήτρης. Είχε τόσο χώρο να τρέξει ελεύθερος, και είπαμε να τον αφήσουμε να το χαρεί λίγο ακόμη. Δυστυχώς, να κάτσουμε στο αναψυκτήριο Καλοπούλας δεν ήταν εφικτό, λόγω κόσμου. Έτσι, κάπου εδώ η μικρή οικογενειακή πεζοπορία μας έλαβε τέλος. Βγήκαμε στον ασφαλτόδρομο για να φτάσουμε στο σημείο που είχαμε παρκάρει το αυτοκίνητο μας γεμάτοι με όμορφα συναισθήματα για αυτή την τόσο σύντομη απόδραση μας στη φύση και στο Δάσος της Καισαριανής.
Δείτε το βίντεο στο κανάλι μας στο Youtube
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας για να μη χάνετε τα βίντεο που ανεβάζουμε από τα ταξίδια και τις εξορμήσεις μας.
Βρείτε μας στα social media
Ακολουθείστε το Travelshare.gr στο Google News και μάθε πρώτος για τα ταξίδια μας, τις εξορμήσεις, τις προτάσεις και τις συμβουλές για κάθε προορισμο. Ακολουθείστε μας σε Facebook, Instagram, YouTube, TikTok & LinkedIn.
Αν σου άρεσε το άρθρο, κάνε την εγγραφή σου, στο Newsletter του Travelshare.gr για συνεχή ενημέρωση με νέα άρθα, διαγωνισμούς και ταξιδιωτικές πληροφορίες.
Ακολούθησε το TravelShare στο Google News για να λαμβάνεις όλα τα νέα μας άρθρα.
